İyi bir insana benziyorsun.
Umarım hep böyle olursun.
Yazmayı seviyorsun.
Umarım başarılı olursun.
Beni arkadaşın bilirsen,
Yeter bu yalnız adama.
Sen beni seversen,
Hiç bırakmam seni bu hayatta.
İlk gördüğümde ilham verdin bana.
Bir gülümsemen dönüştürdü beni umutsuz bir aşığa.
Kalbinin sahibi olduğunu duyduğum anda,
Ne kadar üzüldüm anlatamam sana.
Bir daha göremeyebilirim seni.
Sakın unutma kendini.
Çünkü hep ilham verecek bu halin.
Ben kim miyim? Dinle kalbini cevap için.
Kayıt Tarihi : 31.8.2014 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çevik](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/08/31/guzel-hanimefendiye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!