Sen diyorum,
Sen!
Korkunun gölgesi zihninde,
Öfkenin ve nefretin zehri bedeninde,
Ümitsizliğin karanlığı
bu kadar içine sinmişken,
Ulaşır mı sesin sessizliğin öbür ucuna,
Varır mı ruhun başka bir ruhun coğrafyasına
Değer mi gözlerin ufuklara?
Hiç açılır mı ruhundan semaya
korkuluksuz bir pencere?
Dokunur mu parmak uçların
en yakından en uzağa tüm yıldızlara?
Ya da pencerenden içeriye sızar mı
ondördünde bir dolunay ?
Birikir mi düşlerinin kumbarasında gerçeklikler?
Unutma ki sevinçli bir hâl üzerinde;
Seni güzel günlere götürecek olan,
Seni bugünden yarınlara ve öteye
Seni insandan insana ulaştıracak olan
Şu gökyüzünde ve yeryüzünde
Sımsıcak, dostane bir tebessümle
lezzetlendirdiğin sözcüklerinin izleri
Ve
Bir kanadı umut,
Diğer kanadı sabır olan
Yüreğinden her gün uçuracağın sevgi kuşunun kanat izleridir...
Kayıt Tarihi : 8.7.2023 15:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!