Bedelli yalnızlığımı bitirdim
Ağır işçisiyim işsizler kentinin
Yollarda dert sahipleri
Uzayıp gidiyor kuyruklar...
Alacaklı çok kefil yok
Rahatlıkla koşuyorum
Kimseyi tanımadan
On kilometreyi...
Elektrik, su, havagazı,
Kesik borcundan dolayı...
Ben de kesikim Nalan'a
Ah o cadaloz anası olmasa...
Altı ay sonra ev de istimlak
Emeklilik en delikanlı yaşamak
Kimse görmez Saray Kıraaathane'sinde
Akasya kokulu haziran sabahlarından
Düşen günün düşünü...
Akasyalı düşler neyime;
-Osmaan! ...
Bi şeker daha hüznüme.
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Osman'ın kahvede kara kara düşünürken uyumuşum..Kendime geldiğimde bu şiiri yazdım. Umarım beğenirsiniz...Teşekkürler....
TÜM YORUMLAR (1)