Güzel Gece Şiiri - Baki Kaygısız

Gönül yine uçmağa doğru kol kanat gerince
Yüreğime od düştü bakınca gözlerime
Sevdan kül etti beni savurdu çöllere
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Tüm şehrin enerjisini tek başına karşılar gözlerin
Yakar , kül eder ,savurur tatlı sözlerin
Sensiz geçen bi' günün yok ! Sabah ,akşam ,gündüz ,gece
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Sönsün bütün renkler ! Parlasın o mehtaplı çehre
Ay bile batıp gitti ufuklardan bak seni görünce
Beğinin buyruğudur aldanma diyor söz eden kahpelere
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Her beğ ve her katun sözünün eridir
Bir beğ bir katuna hem gönül hem ömür eşidir
Bir canım birde sevdam var başka ne istersin söyle
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Ağzından çıkan her söz baldan tatlıdır
Herkes sevemez onu , o çok farklıdır
Geceleri dalıp gidiyor gözlerim sadece bir resmine
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Aynı ülkü ,aynı dava ,aynı kan ,aynı mevzu
Senin gibi olmayanlar gezerler kuzu kuzu
Tut elimi sevdiğini bir daha söyle
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Sol yanağında gamzesi var beni benden alır
Hiç aklımdan gitmez hep sol yanım sızlatır
Gitmesin zaten haykıracağım seviyorum seni be
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Şiirler , şarkılar onun için yazılır
Kopuzlar , sazlar onun için çalınır
Otur yanıma bak gözlerimin içine
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Tanrı seni bana , beni sana verdi
Bu beğ ve bu katun birbirine helaldi
O gözleri kömür karası ,karartsa beni keşke
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Uzun yollar olsa da kavuşmayı bekle
Sana verdiğim aşkı ve sevdayı sakla
Düşlerimi senin düşlerine ekle
Aya mı güldün yoksa bu ne güzel gece

Kaygısız