Yuva yapmaya çalıştığım güzel ev…
Duvarlarına hayallerimi asıp seyrettiğim,
Pencerelerinden bakıp her yeni güne yeni umutlar yüklediğim,
Bahçemde açan her çiçekle yeni teselliler edindiğim güzel ev…
Seni hakkıyla yaşayabilmek için, kapısına bacasına mutlu anlar sinsin diye çabalayıp durduğum;
Ailece, eş dostla kurulacak sofraların hayalini, oğlumla yediğim yetim yemeklere sakladığım güzel evim…
O kadar güzeldin ki!
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta