Güzel Dünlerim Şiiri - Emrah Karakoç

• 

  Ayşe Hazan Aydın

  Güzel Dünlerim
  
  
  
  Yine hayalime dünlerim geldi
  O eski dünlerim ne de güzeldi
  Başımızda kavak yeli eserdi
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Dedem çay demlerdi büyük demlikle
  Ebem ekmek eder idi evlikte
  Babam çift sürer di aşşa dölek te
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Eşeğe binip oduna giderdim
  Günde ancak bir yük odun ederdim
  İkindi de gelir kuzu güderdim
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Akranlarla zobü, çornu oynardık
  Yaramazlık eder bostan yolardık
  İnekleri ziyanlığa salardık
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Maseri zamanı üzüm çekerdik
  Pınarlardan soğuk sular içerdik
  Orakları yüler ekin biçerdik
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Dayımla yüzerdik küçük göllerde
  Küçük evler yapardık biz gebece
  Sevgiyi bilirdik bizler sadece
  Ah benim dünlerim güzel dünlerim
  
  Kar yağardı kızakları kapardık
  Kızak kayar kardan adam yapardık
  Karların üstüne resim yapardık
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Çerçi gelir başına toplanırdık
  Ayakkabı satar şeker alırdık
  Bu alış verişte hep biz aldanırdık
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  'Caz garısı' geliyor de korkardık
  Mici oynar iken evler alırdık
  Bazen çocuk ça hayale dalardık
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Yaylalara çıkar seyran ederdik
  Odun satmak için köye giderdik
  O günleri unutsaydık n' ederdik
  Ah benim dünlerim, güzel dünlerim
  
  Emrah Karakoç
  
  Köy hayatını öyle güzel anlatıyorsunuz ki insanın canı köye gitmek istiyor...
  Tebrikler....
  Duygular yalın bir şekilde anlatılmış...

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz
• 

  Suna Doğanay

  Giderek artacaktır dünler. Her zaman da özlenecektir. Bugün, yarının dünü olmaya mahkum olacak. Tebrikler güzel şiire.

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)