Güzel Dostum Şiiri - Şair Şahin Karaman

Arifler ceminde dem ile doldum,
Yandı yürek bende kor güzel dostum.
Elimde sazımla Pir Sultan oldum,
Saklı sırlar ben de yor güzel dostum.

İncitene karşı zalim durmadım.
Gücüm varken asla elim vurmadım.
Sineye çekerek hesap sormadım,
Kötü sözler bende hor güzel dostum.

Dili durmaz cahil hep beni taşlar.
Kurulur divanlar yargılar başlar.
Dökülür kem sözler sinemi haşlar,
Beyaz günler bende mor güzel dostum.

Cahil nerden bilsin bendeki ilmi!
Her konuşan sanki bilge bir dil mi?
Onlar altın benim özüm hep kil mi?
İlim, irfan bende sor güzel dostum.

Asildir ceddimiz Oğuz boyluyum.
Miskin Yunus gibi narin huyluyum.
Ehl-i Beyt atam güzel soyluyum,
Kötü günler bende çor güzel dostum.

Kemlik yoktur inan sözümde benim.
Bir derya kaynıyor özümde benim.
Gemiler süzülür izimde benim,
Boşa dönmez bende tor güzel dostum.

Muradıma gölge düştü karalı.
Kurşun değil dilden yürek yaralı.
Şahin gibi oldum dağlar maralı,
Yüksek uçmak bende zor güzel dostum