Güzel Dost Şiiri - Hüseyin Sığırtmaç

Gönlüne sevgiyi kale edenler,
Ateşsiz tutuşur yanar güzel dost.
Duygu deryasına dalan bedenler.
Hasretle sevdiğin anar güzel dost.

Saniyede yüzyılları gören var.
Sanma ki varsıllar çekmiyor efkar.
En son mekan toprak,bedenine yar.
Uçanlarda bir gün konar güzel dost.

Koca bir evreni taşıyan beyin.
Durulup kalır mı bulunca evin.
Ne yokluğa üzül,ne vara sevin.
Kimlere mekan bu diyar güzel dost.

Sığırtmaç nefesin kesilir meğer,
Sevgiden ötesi sanma ki zafer.
Fani dünya, malı ile kim gider.
Şimdi Sabancı’da mezar güzel dost.
(10 Nisan 2004)