Güzel çocuklardı onlar,
güzel güzel oynuyorlardı sokaklarda,köy yollarında
ve tarlalarda ülkemin
ve şehir meydanlarında..
Sonra büyüdü bu çocuklar,ergen oldular
bıyıkları,sakalları çıktı
elleri büyüdü,gözleri de..
Ve güzel şeyler düşünmeye başladılar
Aslıları düşündüler,Dilanları,Fatmaları
güzel çocuklar güzelleri düşlediler
ve güzel düşlerini söylediler.
Korktular kocaman kocaman insanlar
korktular bu güzel çocuklardan
Öcü dediler,Kötü dediler.
Kocaman kocaman insanlar korktular
ve kocaman silahları getirttiler
aynı yaştaki güzel insanların ellerine verdiler
Vurun dediler,Öldürün dediler.
Vuruldu o güzel çocuklar,
vuruldular güpegündüz,
uzandılar toprağa
uzandı güzel çocuklar
güzel güzel uyudular,
güzel güzel öldü çocuklar.
Kocaman kocaman insanlar sevindiler
kadehlerde eller
eller kadehlerde
eller kan içinde
eller kan kadehlerinde.
Ve halen korkar o kocaman kocaman insanlar,
ve o güzel çocuklar
uyuyorlar,halen uyuyor o güzel insanlar..
07/10/2011
ilhan PARÇALI
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta