hunharca katledilen güzel çocuk Fırat SEZER'in anısına.....
bir kimliğin bile yoktu daha
sen
sen hiç yaşamadın ki ölesin
güzel çocuk
bir ben ağlayım ardından
bir ben
sonra biçare anan
hangi vicdan kaldırır bu yükü
bu acıyı
hangi yürek taşır
bu çekilmez sancıyı
bu kadar tenha
bu kadar kara
bu kadar üryan mı olmalıydı
son vedan
sen
sen hiç yaşamadın ki ölesin
güzel çocuk
bir ben yanayım ardından
bir ben
sonra garibim anan
yaşam mı demeli adına
hayat mı..?
kader mi demeli şimdi bu gidişe
yooo
yoooo hayır
hayır bu kader değil
bu bir katliam
bu bir kıyım
bu bir vahşet
ne akıl erer ne sır erer bu işe
sen
sen hiç yaşamadın ki ölesin
güzel çocuk
bir ben solayım ardından
bir ben
sonra zavallı anan
sen acılarla kıvranırken
ben gülüyormuydum sahi..?
kurusun dudaklarım madem
gülmesin yüzüm
yıkılsın temelim
depremlerle sarsılsın özüm
yanlış yaptın felek
yanlış yaptın yanlış
hele duy sesimi
hele kulak ver
hele bak
kaybedecek hiçbir şeyim yoktu
O'nu değil
beni
beniiii kollarınla sarmalıysın
beni almalıydın
beniiiiiiiii
heyyyy gidii
destursuz ölümmmm.....
Kayıt Tarihi : 5.4.2011 20:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!