Korkmazdı kimseden
Ya da hiçbir şeyden
Fakat bir sabah güzel bir sabah
Bir şey gördüğüne inandı
Ama bir şey yok dedi
Ve haklıydı
Hiç şüphe duymadığı mantığıyla
Bir şey yoktu
Fakat sabah aynı sabah
Birisini duyduğuna inandı
Ve açtı kapıyı
Ve kapattı kimse yok diyerek
Ve haklıydı
Hiç şüphe duymadığı mantığıyla
Kimse yoktu
Aniden bir korkuya kapıldı
Ve anladı ki yalnızdı
Ama yapayalnız da değil
Yaşıyordu beraberce
Karşısındaki hiç kimseyle
(fransızcadan, Faruk Günay)
Jacques PrevertKayıt Tarihi : 10.8.2003 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yazan: Leopar26
Karakter
senin bir yüzün var
yüzünde gözlerin
ah o gözler
gülen gözlerin
öpemem utanirim
senin bir karakterin var
güzel karakterin
karakterinden öperim
Nevzat Hacibektaşoğlu
******************
Sayfalarca çoğalt istersen..
'Senin yanakların var
güzel yanakların
yanaklarından öperim...
'Senin kulakların var
güzel kulakların
kulaklarından öperim...
*********
Hadi gene iyisin bak iki kıta da benden oldu...Para mara istemez..:))
Nasılsa bunlardan biri günün şiiri olur kurula çektiğin vıcık vıcık yağ dolayısıyla...Hiç olmazsa benim de katkım olsun dedim...:)))))
şerefsizlik yapma hayvan herif..!!!!!!!!
aciyorum sana .. bu yaşta böyle hastalik..
yazik.!
:(((
Günün Şiiri * Hahaha! Doğuştan Popüler
gün ağıyor ufuklardan şehirlere gün doğuyor
tepelerde ışıklar karanlığı boğuyor
dikkat
şiir başlıyor
şiir ki kimi haşlar kimi taşlar bilinmez
hangisi hangi yarayı gıdıklar
hangi vadide coşar
şair ise damağında gecenin tadı
günün şiirini doğurmanın huzuruyla
ufkuma kuruluyor.
gün doğar günün şiiri doğar nur topu gibi
karanlığı şair boğar
heey okuyucu! ..
sen n'aparsın, ne âlemde, hangi şiirdesin
okudun mu günün şiirini
aydın mı, ayıldın aydınlandın mı
anlamadın mı? ..
-Peki.. içinizde ülker
çikolatalı gofret sevmeyen var mı? ..
-.................................................
-Yok mu? ..
Salim Kanat
Kendimizle başbaşa kaldığımız zamanlarda ( Ama çoğu insan, kendiyle başbaşa kalmayı kötü talih olarak addeder ), duyduğumuz, dinlediğimiz, dertleştiğimiz; bazı yorumcu arkadaşların idia ettiği gibi, ( ve sanki, bir reddetmeye konu olan Ulvî bir varlık imiş gibi ) kendimiz dışında bir 'Olma' durumu değildir. Başbaşa kaldığımız, bizim, farkında olmadığımız yanlarımızın soluğudur. Ondan gelen fısıltılara kulak verebilirsek eğer, kendimizde anlam veremediğimiz yanlarımıza dair epey ipucu bulabileceğimizi düşünüyorum.
Şairin, şiirin son satırlarında vurguladığı da sanırım bu. Karşısındaki 'Hiç kimse'; şairin kendinden başkası değildir.
Mit, duyu verileriyle bize gelir. Zihnimiz, elinde hangi veri varsa, onu düşünür, onu işler. Hatta ona inanır.
Bu kısındöngünün farkındalığı, insan olma yolunda atılmış en önemli adımdır.
TÜM YORUMLAR (42)