Şöminenin karşısında iskemlede
Birer kitap okusak
Okuduğum kitap bir hüzünlü aşk hikayesi olsa
Ben seni düşünürken gözlerim dolsa
Sen bana sorsan 'Ne oldu? ' diye
Ben de bir bahane uydursam...
Sonra şöminedeki ateş yavaş yavaş sönse,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
