Güzel bir gün sabahı çıktım seyran eyledim

Güzel bir gün sabahı çıktım seyran eyledim,
Gülistan’ı gezerek güller dereyim dedim,
Dokunduğum her gülden acı bir diken yedim,
Gül canımı acıttı ben gülü incitmedim.
☆☆☆
Temiz hava almaya dağ başına çıkmıştım,
Birden fırtına koptu doluyla karşılaştım,
Yanımda kimse yoktu bir başıma kalmıştım,
Yalnızlık kaderimdir artık buna alıştım.
☆☆☆
Güneşli bir havada ilkbahar geldi sandım,
Tam bahar geldi derken kara kışı yaşadım,
Karşıma her çıkanın güler yüzüne kandım,
Meğer hain biriymiş sözlerine aldandım.
☆☆☆
Bir dost bulayım diye bir ömür boyu gezdim,
Her yüzüme güleni candan arkadaş bildim,
Güvendiğim herkesten acı bir hançer yedim,
Uğradığım her yerden elim boş geri geldim.
☆☆☆
Kardeş diye bağrıma bastığım kişilerden,
İnsan sanıp sevdiğim beş para etmezlerden,
Canım gibi bildiğim vefasız nankörlerden,
Gördüğüm acıları görmedim yaban elden.
☆☆☆
Ne sözel ne fiziksel hiç kimseyi kırmadım,
Yüzüme her güleni candan birer dost sandım,
Dost bildiğim herkesten hakarete uğradım,
Bana yapılanlara sabrederek dayandım.
☆☆☆
Hayat gerçekten güzel kirletenler olmasa,
Dost gibi görünenler arkadan konuşmasa,
İnsan huzurlu yaşar herkes sözünde dursa,
Dünyada sorun olmaz dengi dengini bulsa.
☆☆☆
*RAMAZAN YILMAZ