Güzel bir gün için Şiiri - Doğan Durgun

Sancılara gebe zaman
Bir isyan suskunluğumdan kalan
Ad koymasam da olur
Nasılsa,
Büyüyor boğazımdaki dalgakıran
Güzel bir gün içindi her şey…

Çamurdan yaptığım oyuncaklar
Bir lahit’in içinde şimdi
Acılarına ateş basanları bekliyor
Biletsiz, kartsız, turnikesiz
Güzel bir gün içindi her şey…

Saksıdaki çiçek, balkonumdaki kuş
İpte asılı duran fanila
Koparılmış bir asma yaprağı
Ta ötelerden bir ses
Her şey kendi rutininde
Güzel bir gün içindi her şey…

Bir güne bir ömür nasıl sığar
Bir gülüş yeter mi
Onca örselenmişliği onarmaya
Bir tarihi yakmaya
Kaç kibrit gerek
Güzel bir gün içindi her şey…

Ayrılığa ayarlı saatlerde
Daha bir sıkı tutarız aşkın elinden
Oysa o el
Usulca kayar avuçlarımızdan
Kayan bir elden daha çok şey,
Dibe çekilir insan
Bir anaforun içindeymişçesine
Kime, ne anlatabiliriz ki…

İpte son bulan bir hayatın
Eteğine tutuşmuş çocuğun
Gözlerini gördüm
Hangi öyküdeki mutlu sona
İnandırabilirsiniz ki beni…

Bir parfüm reklamı değildi
Halepçe’nin elma kokması,

Kara sineğin yüküne yenik kız
On ikisinde, onüç kurşun yarası
Açılan avuca düşen madeni para
Bu muydu hayat?
Güzel bir gün içindi her şey…

Bütün öfkeleri topluyorum
Nasılsa,
Hükümsüzdür kaybettiklerim
burjuvanın değer yargılarında…