Güzel Belde İstanbul'a

Gel anlatayım seni, söz herkese ulaşsın,
Duyulsun adın senin, kıtaları dolaşsın.

Görüntüde sen varsın, haberlerde flaşsın,
Bilsin herkes adını, denizleri de aşsın.

Kimsesizin kimsesi, sevenlere sırdaşsın,
Evsize ev, dula eş, yalnıza arkadaşsın.

Ülkemizin Temel’i, hem Efe hem Dadaş’sın,
Bütün ülke sendedir, Sen Urfa’sın, Maraş’sın.

İşverene sermaye, ücretliye maaşsın,
Geçinmek isteyene, çok tatlı bir telaşsın.

Ekmek aslan ağzında, isteyenler savaşsın,
Derviş Yunus gibisin, temkinlisin, yavaşsın.

Asırlardır ülkeme, alnı açık bir başsın,
Gönlümüzde bir sevgi, gözümüzde bir yaşsın.

Bırak aksın sevgimiz, Boğaziçi’nden taşsın,
Elmas gibi değerli, sen bulunmaz bir taşsın.

Fatih’in yâdigârı, biçilmez bir kumaşsın,
Mimarlar imar için, plan çizip uğraşsın.

Sen etrafı süsleyen, maharetli nakkaşsın,
Güzelliğinle herkes, barışsın, kucaklaşsın.

Büyükler çekişmesin, konuşarak anlaşsın,
Çocuklar sahillerde, gülsün, koşsun, oynaşsın.

İnsanlar birbirini, sevsin, saysın, kaynaşsın,
Hayvanlar bile sende, gezip-tozup koklaşsın.

Sen Eyüp’sün, Fatih’sin, Haliç’sin, Beşiktaş’sın,
Topkapı’sın, Taksim’sin, Boğazda Kabataş’sın.

Mısır’dan bir hatıra, büyük Dikilitaş’sın,
Görenleri şaşırtan, ilginç Çemberlitaş’sın.

Camisin, medresesin, her dönemle çağdaşsın,
Senin için söylenen, tarihinle bağdaşsın.

Milletin gözbebeği, sanki sürmeli kaşsın,
Sevinsin seni seven, bırak gafiller şaşsın.

İstemem aç gözlüler, senin için dalaşsın,
Buyursun gelsin herkes, efendice dolaşsın.

Hele bir yan baksın, bir de sana sataşsın,
Yakarsın hemen onu, sen korlu bir ataşsın.

Yolda bırakmazsın sen, yolculara yoldaşsın,
Gönülden bir sevgili, hakiki bir gardaşsın.

Yunus der ki övgüler, tam yerine ulaşsın,
Daha güzel anlatan, varsa gelsin uğraşsın.