Güzel Bayburt'um -ıı Şiiri - İlyas Memiş

Tarihi görkemli, kadim memleket,
İnsanlıkla başlar başı Bayburt’un.
Yemyeşil doğası, huzur, bereket…
Mümbittir toprağı, taşı Bayburt’un.

Yiğitler diyarı, serttir havası,
Hakikattir yolu, haktır davası,
Memlekettir daim en has sevdası,
Vatandır, millettir düşü Bayburt’un.

Kar yağınca olur, bembeyaz dağlar,
Ne dereler akar, ne Çoruh çağlar,
Her taraf kapanır, her yer buz bağlar,
Meşhurdur soğuğu, kışı Bayburt’un.

Abdülvehhap Gazi, Şehit Osman’ı,
Bozguna uğrattı nice düşmanı,
Yazdı Kop Dağı’nda şanlı destanı,
Yücedir dumanlı başı Bayburt’un.

Ketesi, pidesi, leziz tavası,
Tel helvası, döner, imir dolması,
Bayburt’ta yemeğin yenir en hası,
Dillere destandır aşı Bayburt’un.

Şair Zihni, Dede Korkut’ları var,
Bağrında ne büyük veliler yatar,
İrşadi, Hicrani, Ağlar Baba’lar…
Eksilmez gözlerden yaşı Bayburt’un.

Camiler, türbeler, meşhur kalesi,
Düşer asırlara şanlı gölgesi,
Bir kent ki büyüler gören herkesi,
Bulunmaz bir başka eşi Bayburt’un.