Güzel baktım Şiiri - Ahmet Coşkun

Güzel baktım

göz yaşlarımı su ettim susaklara
nehirler kurumuş pınarlar akmazken
yağmur yüklü bulutlarla yarıştım
bir ot yeşersin bir çiçek açsın
ben ateşlerde yanayım

ben yarime güzel baktım
inciler dökülmesin göz haresinden
gülücükler süslesin gamzelerini
al yanakları ballansın
meydan okusun saçları rüzgâra

hizmetkar oldum ben hayata
kendime ne vakit ne servet ettim
dünya heveslerini içimde erittim
bir gönül hoşluğunda yaşarken
mizanım göğsümde adalet tarttım

eksik etmedim güç yeteni el yeteni
kendimden çok sevdim bu vatanı
inancımı sorgulatamaz devrin sultanı
paylaşarak uzlaşarak yürüdüm
ben kendime de güzel baktım