Hani bir dal vardır, gövdeden çıkan,
sonra bir dal daha o daldan çıkan,
sonra bir dal daha, bir dal daha,
en son dalda güzel palamut duruyor.
Palamutun şekli şapkası güzel,
bıraksın meşeyi, dala tutunmasın,
düşsün yere şapkasıyla beraber,
tabii, şapkası onu meşeye bağlıyor.
Bırak kendini öyle gövdesiz, dalsız,
orada asılı huzur bulman imkansız,
düşeceğin yer de meşenin gölgesi,
güzel ayrılık orada bizi bekliyor.
Kayıt Tarihi : 4.4.2015 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!