Güzel Anam Şiiri - Halil Gürkan

Pervanedir gönlüm, şavkında döner,
Ufkumda gün gibi dur güzel anam.
Umut kandillerim sevginle yanar,
Şefkatin ruhumu yur güzel anam.

Seninle öğünür vatanın, köyün,
Geçmişin ter temiz, asildir soyun,
Melekler misali yumuşak huyun,
Görenler maşallah der güzel anam.

Cemalin başlardan alınca aklı,
Gelin eylemişler telli, duvaklı,
Belli ki sırların mazide saklı,
Otur da kendine sor güzel anam.

Uçarken yuvadan, başlamış sızın,
Gözyaşınla yunmuş o güleç yüzün,
Babama eş diye yazılmış yazın,
Hanemize dolmuş nur güzel anam.

Mevla’nın izniyle zamanı gelmiş,
Yavrular peş peşe senden can almış,
Yetişmiş beşi de sana kul olmuş,
Evlat mürüvvetin gör güzel anam.

İhlasla sunduğun sevgiyle şefkat,
Manevi zırh olur bizlere kat kat,
Yüreğinden gamı, kasaveti at,
Sonsuz mutluluğa er güzel anam.

Öksüze, yetime uzanan elsin,
Sen gül ki hasretin çekenler gülsün,
Hicran yarasının ilacı olsun,
Sevgi merhemini sür güzel anam.

Hüzünlü halini gözler anlatır,
Yaş olup dökülen sözler anlatır,
Bedeni çekmeyen dizler anlatır,
Erken yağmış başa kar güzel anam.

Ermişsin kemale, doğruyu seçip,
İman şerbetini kanarak içip,
Mevla’nın izniyle Sırat’ı geçip,
Cennet-i Âlâ’ya gir güzel anam.

Soldurmasın Allah ulvi gülünü,
Hep estirsin dursun sevgi yelini,
Halil’in isteği öpmek elini,
Yavrunu kucakla, sar güzel anam.