Bugün bile
öğünmekte bazı akıldaneler
"o güzel ahlakımızla"!
Oysa
ne kadar kepazelik varsa
geleceği karartan gün ortasında,
Ne kadar cenabetlik varsa
yaşamı bıçaklayan arkadan vurarak
hepsi o ucube "güzel ahlakta"..!
İnsanlar öküzdür boyundurukta
Akıl, kurallar cenderesinde işkencede
Ve bitirilir yaşam hiçlenerek
tadına bakmadan yaşam meyvelerinin
ayırdına ermeden yaşamla ölümün...
Düşünüyorum da aklım erdi ereli
bu kepazeleştirilmiş yaşamdan
vebadan kaçar gibi kaçıyorlar
perdenin hem önünde
ve hem de ardında oynayanlar
yani mevcut ahlakı gözü gibi koruyanlar...
Tüm insanları katıp koroya
ilkel çağlardan sürünerek
bugüne getirilen
belirsizlikler ortamından
cennet hayalletiyorlar
saldırarak
yaşama sevincine güzel günlerin
dünyada yaşamı cehennem olanlara...
Ve bu, dünya cehenneminin garip ahalisi
sürüye saydırarak kendi kendisini
gidip geliyorlar bir karanlıktan
başka bir karanlığa,
Kılcal damarlarıma kadar akıyor bu hal
dost elinden baldıran gibi
ve küfürler taşıyor dilime en okkalısından
çukurova usulü,
Yok olup yitende yaşamın tüm cevherleri
"güzel ahlak " alçaklığından
ve güzellikleri irinli yara gibi
sarmasından törenin, dinin,
Ulan "güzel ahlak" çığırtkanı alçak sürüleri
lağım kurtçukları kaynıyor içinde
o içine edilesi ahlakınızın sizin....
28/12/15
Mehmed SarıKayıt Tarihi : 21.1.2016 08:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!