Güzel Ağladım Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Güzel dermansız bir derde düştüm
Aşkın deryasına daldım ağladım
Akıldan oldum yolumdan şaştım
Diyar diyar gezdim ağladım

Sen gidince kar boranmı bilmedim
Dört mevsimde bir gün gülmedim
Görmeden son nefesi vermedim
Hüzünle yollara baktım ağladım

Kahve gözlü sarı saçlı dilberim
Hasreti ateş ismi dilde ezberim
Yel getirince kokunu miski amberin
Kokunu alınca çektim ağladım

Ezelden talihim kör bahtı karayım
Hasretin ateş yakar gönül sarayım
Miyadı dolmuş değersiz parayım
Kırıldı kol kanadım sustum ağladım

Kısmetmiş ne bu dertler başıma
Toprak dayanmaz gözüm yaşıma
Yüce dağlar dizildi karşıma
Yasladım sırtımı çöktüm ağladım

Geçer ömür beden döner gazele
Her yiğidin gönlü düşer bir güzele
Yitirir umudu sonra ebedden ezele
Geçip giden düne baktım ağladım

Yitirdim ömrün son devresindeyim
Daldım gidiyorum hak deryasındayım
Gönül sazımın son perdesindeyim
Tellerinde matem çaldım ağladım

Tövbe bu yoldan aldığım dersten
Ne han istemiştim ne bedesten
Hal bilmeyen o vefasız dosttan
kırıldım üzüldüm ağladım

Yandım bu sevdadan göz göre göre
İyi bir gün görmedi bu fukara
Soldu sinede güller ermeden bahara
Az çatlak kafaya vurdum ağladım