Güzel Şiiri - Murat Kılıç 2

Gülebilmek ne güzel.
Bir şeyleri paylaşabilmek.
İsmini her söyleyişimde,
Yüzünde açan gülücük menekşeleri,
Hayata ait masum bir yanak busesi,
Ne güzel.

Yüzünde oluşan çocuksu tebessüm,
Ve içerisinde gülücüklerimiz olan,
Yüce bir mabet.
Sana ulaşabilmek için,
Zamana kürek çekişim.
Her yedi numara görüşümde,
Yüzünü düşleyişim,
Ne güzel.

Hayaller kurulabildikçe güzel.
Umut yaşayabildikçe,
Yaşatılabildikçe güzel.
İnsan sevince,
Doğanın o eşsiz kokusunu,
Ruhunda hissedince güzel.

Uyandıkça her sabahtan,
“ İyi ki de ben buyum” dedikçe;
Gerçekleri olabildiğine sade,
Bir o kadar güzel görebildikçe güzel.

Güzel ancak değeri bilindikçe güzel.
Kaybedilince değil.