Güzel Şiiri - Selim Gün

Gönlüm ateşinle yandı, kül oldum savruldum
Sel kurutur beni, yokluğunda güzel sevgili

Pusulam sana menzilli, yine seni zor buldum
Yel yakar beni, baktığında güzel sevgili

Ruhum derinliklerine daldı kayboldum
Gel çıkar beni kör kuyudan güzel sevgili

Ömrüm sana amade, aşkınla kavruldum
El kınar, beni bırakma güzel sevgili

Gönül dilim seni der, adına hapsoldum
Del kalbimi, seni özletme güzel sevgili..