Güzel Şiiri - Ebed Gönül

Kıştan bahara döndürdün ömrümü,
Gönlümde güneşler açtıran güzel,
Ağlarken güldürdün yaşlı yüzümü,
Sırtımdan yükümü kaldıran güzel…

Viran olmuş bağlarımın bahçıvanı,
Deste deste güller biçtiren güzel,
Taşlı yollarımın narin toprağı,
Dağları uğruna aştıran güzel…

Karanlık dünyamın umut ışığı,
Ömrüme güneş gibi doğan güzel,
Kalbimin küt küt diye deli atışı,
Diyardan diyara sevdiren güzel…

Mehmet derki huzur gerek faniye,
Haneme bereket katansın güzel,
Ömrümüz yeter mi Allah bilir,
Cenneti dünyada yaşatan güzel...