Güzel... Şiiri - Mehmet Şahan

Mevsimlik yeşeren ot olmak değil,
Yaşayan çınarda dal olmak güzel…
Her şeyi başaran et olmak değil,
Kaynayan pınarda hal olmak güzel…

Siyahı, beyazı her türlü rengi,
Her kişi özeldir aranmaz dengi!
Yürekte bilirse gerçek ahengi,
Özlenen gönülde sel olmak güzel…

Kuş gibi çırpınıp yunsak yunakta,
Örülen sevgiyi sunsak yumakta!
Goncaya benzeyen al, al yanakta,
Süzülen zülüfte tel olmak güzel…

Farkında olmalı ne varsa serde,
Merhem olmak için her çeşit derde!
Olmadık zamanda, olmadık yerde
Mazlumun elinde el olmak güzel…

Doğruluk uğruna engeller aşan,
Tefekküre dalıp, fikirde taşan!
Haktan ilham alıp zikirle coşan,
Mü’minin ağzında dil olmak güzel…

Kokusu renginden ber’i olmayan,
Yokluğu görülüp yeri dolmayan,
Her mevsim açılıp asla solmayan,
Gönüller bağında gül olmak güzel…

Gaflet ve cehalet gönül eylerken,
Ruhtaki asalet nefsi peylerken,
Kuldaki kemâlat Hakkı söylerken,
Kâmilin dilinde bal olmak güzel…

Hak aşkıyla yanan baca tüterken,
Batını, zahiri Hakkı güderken,
Evveli, ahiri Hakka giderken,
Mürşidin önünde yol olmak güzel…

Şahan der beşeri ülkünle değil,
Karun’u andıran mülkünle değil,
Kendini kandıran öykünle değil,
Allah’ın indinde kul olmak güzel…