Güzel Şiiri - Muharrem Üzümlü

GÜZEL

Gönüldür bu,dinlemez derman ve ferman.
Her dala ve yaprağa da konmaz,bu gönül.
Bilir arı gibi,her çiçeğin balı olmayacağını.
Kime sevgi duyulup,kimin sevgili olacağını.

Yeni dostunun pazarında,pul olmak güzel.
F3’ün sevgi deryasında,çul olmak da güzel.
Onun gönül bağında,bir kul olmak da güzel.
Onu hem içten sevmek,hem sevilmek güzel.

Der ki; yaşamım kaderim ve bahtım karası.
Hep sızlattı da; gönlümü ilk aşkımın yarası.
Tek başınayım,yaşamımda hep acı ve cefa.
Gelmişim de kırk iki yaşına,görmedim sefa.

Sevdiğin ağlamazsa,sevinip gülünce güzel.
İnsanda,aşkın sevginin sırrına erince güzel.
Sevgi alınca güzel, ama verince daha güzel.
Adı güzel,kendi güzel,gönlü kalbi de güzel.

Gönülden gönüle,kalpten ellerimiz sallandı.
Uzaktan da uzağa,duygusal sözler sıralandı.
Cepten cebe, öpücükler gülücükler söylendi.
Telden tele,tatlı sevgiler ve dilekler yollandı.

Güzel güzelliği,sevginin tadını bilince güzel.
Hataları eksikleri hoş görüp de,silince güzel.
Aşkının sevginin hakikisi,kaybedilince güzel.
F3’ün kendiside,içi dışı da,özü sözü de güzel.

Özel tatlı sohbetlerin,güzel katibi de sendin.
O gecelerimin dostu,rüyalarımın süsü sendin.
Sevdayla bezenmiş, o tatlı hülyalarım sendin.
Gönüllerimiz petek petek,sevdamız ballandı.

Dosta sevgiliye edilmez,anlamsız naz sitem.
Bak söner,gönülde yanan ateş,olur bir gazel.
Dostun,sevgilinin,hakikisi eder mi hiç sitem.
Sevgilinin dostunda gerçeği,her zaman güzel.

Gönüller bir olup,sevgiler elele verince güzel.
Aşk da,sevda da,sadeliği ve içtenliği ile güzel.
Sevgililerde,birbirini anlayınca,coşunca güzel.
Birbirini anlayamayan iki gönül,olur mu güzel.
19/05/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi