kimseler yok ne güzel tenhalığımda
kendime kalabilmek ne güzel
ayrılık yıl geçmeden kapanan yaraymış
bu tuhaf dünya ne kadar güzel
vazgeçmek ne kadar güzel
en zarif hallerinden
ve zerafet boynunda asılı duruyor
sen ölsende ölse zerafet
ki umut ne kadar güzel
onla açılıyor pencereler dünyaya her sabah..
Kayıt Tarihi : 2.3.2010 23:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)