Güzel! ... Şiiri - Sait Yalçın

Gönül gözüm sensiz aşkı görmüyor,
Nasıl da gözlerim kör ettin güzel?
Verdiğim sözlerim birgün sürmüyor,
Beni de kendine benzettin güzel! ..

Benim için dünya değer 'MURAD'tın,
En küçük hatamı yüzüme çarptın,
Çepeçevre aşkın ile kuşattın,
Dört yanım aşkınla bezettin güzel! ..

Aklımı başımdan aldı gözlerin,
Beni benden bile çaldı gözlerin,
Gözgöze gelince daldı gözlerin,
Niçin bana öyle göz ettin güzel?

Özleminle başa çıkamaz oldum,
Gözlerine derin bakamaz oldum,
Kendim yandım aşkla, yakamaz oldum,
Sensiz yatağımı buz ettin güzel! ..

Öyle düşkündüm ki iltifatına,
Yalvarıp,yakarıp geldim katına,
Sense bindin 'İNAT' adlı atına,
Dereyi,tepeyi düz ettin güzel! ..

Gittin,'HASRET' kaldı bak aşkın adı,
Sayende kalmadı hayatın tadı,
Garip gönlüm aşktan yine caymadı,
Aşkı yokluğunla yoz ettin güzel! ..

Ben sana gülerken, sen kaş çatardın,
Ben güzel söz derken, sen azarlardın,
Ben güller atarken, sen taş atardın,
Ardımdan hep kötü söz ettin güzel! ..

Aşık Oğuzhan'ım kırıldı şevkim,
Aşkındı dünyada en büyük zevkim,
Tükendi ümitler,zehr'oldu sevgim,
Umudu,neş'eyi az ettin güzel;
Yaktığım ateşi köz ettin güzel! ..