Güzden aşırdığın nefesinle

sesin nerdeyse serilir deniz
o kulaçlarla dalgalardan , hırıltılı sözcükler de
sınırından çarpar görüntüler
sessizliğin dalın en ucundaki yarılmış mor incir
aslında sıçrayışı o hırçınlığın

yakındaki bahçelerden geç nar kıskansın ateşini
bir saba şarkıda beni var etmekle yetinme
güzden aşırdığın nefesinle düğümle

unuttuğum yerde biter bu dizeler
başka bir şey bilmeyişimdir demeyişimdir
kum yapışkanlığında senin sakinliğin

gizinden sıyrılmadan biricik kal
ara sokaklarda kaybolma kuşların derdi olursun
-ki-
bozulmasın bu masal