Güzde Yakılmış Şiirler

Avucumda ufalanan yapraklar var.
Belliki bir Eylül geçmiş üstünden.
Bakır kızılı renginde içine kıvrılmış,
damarları paslı bir yaprak...
Vedalaşmış yeşilinden.

Tenini ısıran rüzgardanmıdır yoksa,
ağaçların sevimsiz çıplaklığındanmıdır
bilinmez.. Tüylerin diken diken,
güneşin solduğu öğle araları.

Oysa şiir gibiydi pencereden bakarken,
Uç yardaki sandalların renk cümbüşleri.
Nerden bilecektik,
Sandal ağaçlerı Meyveye dururken
kabuklarından çatlayıp,
kızıl kahve yaprak vedasına duracağını.

Mevsimin adı Güzmüş oysa.
Büzüşen ellerin kışa yorgun girişlerini
gölgesini kaybetmiş dalların altında
ısınmak için harcamazdık.

04/09/2025
23:29 #wahran
@demlenmisSiirler
(533)