Güzde Üşümek Şiiri - Mehmet Fatih Kahraman2

Zonkluyor başım,
Taştandır aşım,
Az gören gözde;
Akmıyor yaşım!

Tüm organlar tam,
Kalbde iman ham,
Yürek kor, közde;
Esmektedir sam!

Baş, bende başka,
Gelmez hiç aşka,
Fâni var özde;
İşler hep laçka! ..

Hor görme beni!
Bunlar değil yeni!
Yalan var sözde;
Boy, tutmaz eni! ..

Zekiyiz zeki!
Takmayız eki!
Pislikler dizde;
Nedendir, peki?

Ayaklar yalın,
Enseler kalın,
Hortum çok bizde;
Secdesiz alın! ..

Uzun yanar far,
Bir yandan da kar,
Ön görünmez de;
Karanlık.., yol dar! ..

Gitmiş, bitmiş ar!
Çabamız zarar!
Üşürsem güzde;
Kim beni sarar?

Herkeste der var,
Çekmekte fert zâr,
Suç, hepimizde;
Olsa, bir mert yâr! ..

İsteyen, azar!
Etmeyiz nazar!
Bak önümüzde;
Kazıldı mezar! ..

Hedef ileri(!)
Koş, kalma geri!
Donduk, biz izde;
Gör, bak gel beri! ..

Elde bir mısır,
Tamamen kısır,
Yorulsan düzde;
Isır ha ısır! ..

Altında hasır,
Olsan muasır,
Marifet bezde(!)
Ellerde nasır! ..

Kötüyü kapar,
Hemen de yapar,
İncele, süz de! ,
İlmiyle sapar! ..

Nasıl dünya bu?
Din, olmuş tabu!
Makberi, gez de! ,
Kimde var tapu?

Hükümrân bâtıl!
Kalma hiç âtıl!
Nefsini ez de;
Gecikme, atıl! ..