Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Adam belli ki, sarhoş olup kafayı iyicene dağıtmış ve keçileri dağa sürmüş. Bu abuk sabuk ifadelerden başka bir mana çıkmıyor çünkü.
bir pablo neruda klasigi...
'Kala kala kumla kaldım
Günlerin kumuyla, suyla
Bir haftanın artıklarıyla kaldım
Vurulmuş ve hüzünlü '
hüzün ve yalnızlık. Güz'ün yaydığı koku.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta