Güzbaharı Şiiri - Mustafa Yuka

çıldırmıştı güz
eylül esiyordu yapraklar
ben
tarihin misafiriydim
insanlığın, hiçe sayıldığı zamanlarda

yapraklar soluyordu
yaz baharında
güz baharında
nazik
ve çocuğumsu
yeşil yapraklar dökülüyordu
benim sonbaharımdan

eylül eserdi baharlardan
daha çağlaya hazırlanmadan
koparıldılar dallarından
kayısı kıvamında çiçekler
koparıldılar
eylül şafaklarında

günlükler kan lekesi
kurşunlar sağanak
ve hava ağır
kent
küf kokuyor
kalleş bir gecenin şafağında

global patentli ajans
altın tabaklar içinde
bir jest sunuyordu
bir siyasinin amerikan günlüğüne

Tarih
çizik plak misali
ben ise hüzünlere gebeyim

bugün
on gül açıyor
on gül batıyor
benim günlüğümde