Güzaf Şiiri - Müntehir Uyar

Boştu
Boşluktu
Bomboştu
Pencerenin önündeki tahta masa ve sandalye
Kurusun diye duvara asılmış zufa otları
Odanın tek rengi zufa otları
Yanına sokuldukça anlıyordum
Odada yanan diğer mumun içerinde olduğunu
Uzun süre çekmediği sigarası elinde
Dışarıdaki kafur ağacını seyrediyordu
Hiç açmadığı pencereden
Odanın butimar kuşuydu O
Kardan adam yapamadan geçen çocukluğuydu
Kafur ağacına bakarken gördüğü
Natamam bir çocukluk,bir ömür
Kalan herşey odasındaydı
Ve oda çocukluğu gibi kimsesizdi