GÜZ YORGUNU
suskun bir eylül akşamında
karanlığın kucağına doğarken gün
ufukta kızılca kıyamet
içimde yeni yetme hüzünler
oturmuşum yalnızlığın kıyısında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim