Sev baharları kurumasın
Mor beyazı umutları dalların
Konar da göçer ömür dedikleri
Unutulur öpüşleri kiraz dudaklı yazların
Kulak ver sesine sessizliğin
Geniş evlerin hanımağası
düşerse karanlık sokaklara yolun
Kara kahyasıyım boş viranelerin
Yüzüm güllerde, ışıltılarda gözlerim
Dokunsalar ağlarım hasret kokar nefesim
Bir ayrılık yeter her yüreğe
Kayar durur yıldızları gecelerin
Seninle gitti bütün mutluluklarım
Kırık dönük aşkların kalsa ne olur
Tutkunuyum düşlerimi çalan
Güz yorgunu o şehla bakışların
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Siz hiç güz yorgunu oldunuz mu? Çok garip bir şeydir....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!