Güz Yorgunluğu Şiiri - Hüseyin Emre Canbay

Güz Yorgunluğu

Sabahın körü,ayaktayım
Benimle cebelleşiyor yağmur bulutları
Kör kütük düşüyor aradabir güneş
Keskin bir soğuk biçiyor damarlarımdaki kanı.
Sabahın karanlığında
Silik bir renk gözlerimde geziyor.
kuş kanatlarına düşmüş güz yorgunluğu.
Aç kurt misali sisli havada
Paramparça dağılıyorum.
Koyu karanlık içindeyim dar sokaklarda.
Soğuk duvarlar çarpıyor yüzüme
Eriyip buz gibi akıyorsun
Yüregimin en yangın yerine.
Seninle en çok sevdiğim günahlar geliyor aklıma
İsyanlarım kara yasta çıldırıyorum.
Alıp başımı gidiyorum
Yalnızlığın alaca karanlığına.

Hüseyin Emre Canbay
Kayıt Tarihi : 22.12.2008 13:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Hüseyin Emre Canbay