Çocukluğumdan kalan kardan adam…
Güneşe doğru yol verdi kendine...
Isıtmak için buzdan mutluluğunu...
Elde kalan baharımızı düşürdük...
Delik gönül cebimizden...
Karışırken ömrümüzün kara kışına günlerimiz...
Fark etmedik...
Yiten mutluluklarımızın...
Güz Yaşlarını.
Kayıt Tarihi : 8.10.2015 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!