Güz Yapraklarında Bir Yıldız Akşamı

Mevsimler kaderimi değiştirdiğinde,
Sen çıkageldin bir bahar mevsiminde.
O gece öyle bir geceydi ki,
Dünya susmuş bizi dinliyordu.
Tanrı Enki’nin şahitliğinde,
Yalnız sen ve ben vardık.

Her yan kızıl bir topraktı sadece,
Güneş kocaman ve sıcak,
Mehtap her akşam okyanusla sarmaş dolaştı.
Sana her dokunuşumda rüyalar vardı.
Sonsuz ovalarda çırılçıplakken,
Kuru ayazda bizi ısıtan aşkımızdı.

Zaman akıp gittiğinde,
Sonbaharın zamanı gelip geçti çoktan.
Coşkun akan sular gibi yandık hasretle,
Güz yaprakları hüzünlendi peşin sıra,
Yıldızlar seni aradı,
Sen bensiz, ben sensizken,
Gökyüzü bir başka ağladı.

Sisler ardında ki yüzün,
Benim gönlümde hüzün,
Kaldırım taşları ağır,
Renkler solgun,
Yarınlar aydınlık,
Ben sana vurgun,
Ben seni beklemekteyim.

Seni düşünürken yapayalnız,
Dünyanın bütün sevgilerini senin için toplamaktayım.
Ruhumdan kocaman bir deniz,
Kalbimden bir dünya vermekteyim sana.
Güz yapraklarının bir yıldızlı akşamında,
Şimdi sadece seni sevmekteyim.

09 Kasım 2000 (Perşembe 14:50)