Güz mevsiminde dökülen yapraklar gibi,
Sararmış ve solmuş insanlar
Ben değildim tek hüzünle dolan,
İnsanlarında yüzünü vurmuştu hüzün
Hep kendini mi suçlamalı insan;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta