Göklerin siyahlaşmış maviliklerinde,
Bir kuru yaparak belirdi penceremde,
Baharda doğmuş,yazın serpilmiş,
Sonbaharda tükenmişti!
Ayın mat ışığı vururken;
Gözyaşları bir inci gibi parlıyordu
Hıçkırıkları...
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Onun sevgisi...
Belki bir rüya belkide masaldı
Sonunda inandım ki! ...
Sevmek derin acı,sevilmekse yalandı
Bilinmez! ...
Belki de gerçek sevgiler vardı
Yine bir sevginin bitişi olmuştu;
Güz yaprağının yaşları...
Sevilmeyenlere ders olmuştu;
Güz yaprağının yaşları . anlamlı ve derin aynı zamanda gerçekleri anlatmış dilinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta