Güz Yangısı Şiiri - Radiye Diri

GÜZ YANGISI

Yine uzaklara daldım
Ufukta takılı kaldım
Seni hep seni düşünüyorum
Bu şehir mi bu dünya mı
Dar geliyor bana sığamıyorum
Sığdıramıyorum kendimi hiç bir yere
Yanında ya da yanımda olmak varken
Yine sen /siz niye ben /sizsin ki

Canımı yakıyor !yokluğun uzaklığın
Güz yangısı hasretin dokunuyor yüreğime
Kokun değiyor burnumun direği sızlıyor
Gözlerimde hayalin
Ruhumda senin tin/in geziniyor
Teslim oluyorum yokluğunda salt benliğime
Uyanıyor çekiyorum gözlerimi
Ufkun en uçurumundan,alıyorum kendimi

Henüz çok erken
Sana anlatamadıklarım var
Hadi bul beni senli yıllara dön geri
Gittin gideli yüzüm gülmüyor
Kerbelaya saplandım sızım dinmiyor