Akşamın alacasıyla gittin
mevsimlerin küstüğü
rüzgârın hoyrat türküsü
ömrümün güz ayları
fotoğrafta öksüz çocuk yüzüm
Küçük bahçedeki gülü seninle sevmiştim
menevişli denizi,yosunları kaya balığını
şimdi nereye gitsem ökseye tutlmuş kuşlar gibi
anılarda üşür ellerimiz.
Aşkıdır şairin,ya hicaz,ya nihavent,
dikeni gülden,
belki de her dokunuş,yeni bir uyanış
savrulan külleriyle
Ben,kalbi olabilseydim eğer
adsız bir yıldızın
senden başka
hiç bir gezegene şavkımazdı
kimselerin okşamadığı
kızkanç bulut çevreni.
Kayıt Tarihi : 15.3.2009 20:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!