Yapraklarını dökmeye başlamış citlenbik ağacı...
Güz hüznüne kaptırmış kendini
Kuru dalına konmuş küçücük bir çayır kuşu...
Bildiği bütün şarkıları söylüyordu.
Ağaç sıyrılır gibi oldu güz dalgınlığından...
Titredi dalları...Savruldu son yaprakları
Ürktü çayır kuşu bir kanat vuruşta uçup gitti
Balkondaki kadın şahitti bütün olup bitene
Gözleri takılıp kaldı uçup giden kuşa
Radyoda eski bir şarkı
*Dönülmez akşamın ufkundayım* derken...
Bir güz yağmuru yağıyordu zamana
Şarkı mıydı, yağmur muydu
Balkondaki kadını da üşüten?
Yoksa yüreğine düşen kanat sesi miydi ?
Kendi ellerini sardı omuzlarına
Bir damla göz yaşı kaydı yanaklarından
Sonrası, sonrası gidip yağmura karıştı
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 16:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Peşine güneşle gelen gök kuşağı nede güzeldir...
Kutlarım Hocam
Değerli kaleminizden nice şiirlerinize
Sağlıcakla şen ve esen kalınız,
Saygı ile.
Saygımla.
Güz şiirleri kalemine hep yakışıyor zaten.
Kutluyorum. Sevgilerimle...
"Dünde kalandı..."
Belki de hep olan...
Ama farkına varılamayan...
...
Mevsimler de yaşar...
Gelir, geçer...
Biz gibi..
Ömrün de "yüz yılları", çağları vardır..
Kesin olan... "Parlaktan donukluğa.. Coşkudan durgunluğa doğrudur..."
Güz, "Dönülmez Akşamın Ufkundayım" demektir...
Önümüz kış...
Yağmur, sonra belki de kar...Don,ayaz...
Ve de yalnızlık!
İşte insan...İşte "hayat..."
Bence..
Her kışın baharını beklemeyi becerebilmektir, yaşamak...
Siz de öğretmenim...
Becereceksiniz, eminim....
Şiirinizin güzelliği, akıcı dili, hislerin geçiciliği her zamanki gibi..
İçtenlikle kutluyorum...
Bir kez daha...Nice Öğretmenler Günü yaşamanız dileğim, saygı ve selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (9)