Güz yağmurlarıyla ıslandım
Göz yaşlarım arasından baktım dünyaya
Aşkın lal rengine yüz tutan gonca gülüm
Sonbaharın rengi vurdu yüzüme
Dem tutar bakışım
Bakışında seyrettim batan güneşi
Dallara tutunmaya çalışan yaprak mı yüreğim
Yapraklar sararmış solmuş
Aşkın rengi sarımı dedim kendime
Sarı renkle açmaz yaprak
Güneşinin kızgın sıcaklığı değil midir sarartan
Aşk dört ana renk dört mevsim
Alev alev yüreğimi yakan aşkım
Kırmızıyla başladın sarı renge boyandın
Kayıt Tarihi : 11.6.2006 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güz toprağa,
hüzün kalır insana
acılardan ve aşklardan geriye..
ve yinede hüzün hem insana yakışır
hem güze
tebrikler
Mustafa ÜNVER
Mürsel Adıgüzel
Turhan Toy
TÜM YORUMLAR (5)