Güz Vurgunu Sevda Seranadı

Güz vurgunu duygusal devinimin sarnıcında çırpınan gönül nedir bilirmisiniz?

Hayır, hayır! Bilemezsiniz. Nasıl bileceksiniz?

Güz duygulara yabancısınız...Yaşamadınız ki! nereden bileceksiniz. İşte bu çırpınışın, bu duygusal labirentin ipi takılıyor boynuma.

Donuklaşan sözcüklerim, çekingen duygularım bilinmezlikleri koyarken düşlerimin önüne... yolunu bulamayan düşünceler güz vadisinde ki nehirleri damıtıyor...

Gönül ocağımdaki dumansız alevler, içimdeki buzullara çarpar da, belki değişir yazgım, belki dilim çözülür diye, takvimleri çözüyorum... adını okuyarak yaşamın...

Tenha zamanlarda karalara boyanıyorum... Nemli yaz-bahar gecelerinin sabahlarında kırağı düşüyor düşlerime...Titrerken şiir yüklü yüreğimin sızlayışları, sevilmeyişin hüzün duvarlarını örüyor duygularıma...

Mevsimler karışıyor...Şimşekler... Ve yakamozları şaşırıyor aktığım denizlerin... Zamanı kül basıyor... Çıngılar derinliklerimde bir kor yığını... Ve yaşamın yapraklarını ucun ucun yakıyor...

Güz vurgunu düşlerde yangınlara yenik düşüyor sevdalar... Ve sizler... Sizler; güz düşleri umutsuzluğunun ne denli olduğunu bilirmisiniz... Yada güz vurgunu bir gönlün sevmek sevilmek adına çırpınışlarını...?

Nereden bileceksiniz, yaşamadınız ki bileceksiniz...

Güz düşlerinde mavi boncuk terlemez...Zaman bir hasım gibi vurur da geçiverir apansız... Suskunluk ve bekleyiş ölümcül bir sükuttur onda... Dayanamaz... Nice olumsuzlukların, anıların başkaldırıları ile doludur yüreği... Ve zaman acımasız... bitirir yaşamı kıdım kıdım...

Güz çiçekleri yanıltmasın sizleri. Onlar ilkbaharını yaşayamanların, unuttuğu çiçeklerdir...

Baharına sitemli güzün sararan ve savrulan sarı yapraklarına bakınız...
Eskiyen günler sonrasında
Bir ağaç nasıl da tükeniyor ucun ucun....
Zaman nasıl da acımasız....
-II-
Hep özlem içinde yaşayış...
Hep kudüm kudüm özleyiş...
Yalın zamanlardan nota nota dökülüş...
Hiç olmaktan sonsuz oluşa giden altın yol...
Elbette en asil, en uzak ve en gerçek yol Yüce yare çıkar.
Ama: bir şairimizin,

ACI GEREÇEK O Kİ DERMAN UYUR DERT UYANIK
AĞARAN TANYERİ HALA YÜCE BİR BAĞRI YANIK...

deyişince, bakarsınız AŞK BERRAK BİR SU GİBİ akadurur önünüzde..
Bir nota düşer ilkin bu berrak suya. Küçümencik daireler oluşturur ereğince genişleyen... Çağrılarınız yoğunlaşır sesinize ses veren nice ozanları taşır duygularınıza....

Bir yarı gecede, nice gecelerde kulak kesilir, umutla beklersiniz o bir sesin çınıltısını telefonda. Duygularınızın en katıksız yanı size kılavuzluk eder.
Belki de bahtınıza düşen düşlerinizin perisi ya da prensi alır götürür, düşlerinizle sizi kendi dünyalarına...

Her başlangıç yeni bir varoluştur doğan yeni umutlara doğru...Her gece ve gündüz yeni bir doğuştur, yeni bir başlangıçtır dünlerin üzerinde...

AŞKLARIN OLURMUŞ DİYELİM TÜRLÜ GÜNAHI
BİR AŞKI İLAHİ KILAR AYRILMANIN AHI

diyor bir ozan. Ayrılıklar da yeni bir başlangıçtır... Önemli olan seven yürek ayrılığa ne denli yanarsa yansın; kim der ki, hazan var yeşil gözlü gecelerde...

Bir şey var ilahiliğe ait gibi yüreğinde....
Derim ki kapatmayınız yüreklerinizin kapılarını...
Bırakınız görünmez yangınları arşa erişsin yüreğinizin...

Sürer de ömre bu hicran
Sefa bir an sürmez
.....
Bu bir ateş ki sürekli
Yakar yakar da öldürmez
O yüzden aşıkların
Göğsü bağrı böyle yanık
Dalıpda düşler denizinde
Düş görendir en uyanık

diyor şair.Yaşam bu düş, hayal ve umut olmasa hiç çekilir miydi