Güz ve Ölüm Şiiri - Şair Sonrüya

Sonbahar yağmurları
Neredesiniz?
Bu güz ıslatmadınız soluk yüzümü
Gözlerime düşmedi şifalı damlalarınız
Nerdesiniz?
Nedir bu hüzün yapraklardaki?
Nedir bu suskunluğunuz kuşlar?
Bildiğiniz bir şey mi var?
Söyleyin…
Korkmam ben bu umutsuz hayatı bırakıp gitmekten.
Korkmam ölümün o soğuk soluğundan
Gözlerime çekilen perde anlattı bir bir rüyamda.
Gülümsedi bana. Göz kırptı…

Güzel rüyalar görüyorum anne
Sen ben ve babam güneşli bir gün…
Güneş nasıldı anne?
Karanlık sabahlarıma alıştım sanırım.

Vakit geldi artık anne
Kollarım tutmaz ki sana sarılayım
Kulağım da çok iyi duymaz oldu artık
Merak etme anne ağladığını da görmüyorum
Sessiz bir karanlıkta en dibe düşüyorum…