Güz ve kırmızı Şiiri - İsa Kaya

gelincikler hasat ediliyordu
güz'ün ellerince

mevsim kapanıp
uyuyordu tohum

bütün hikaye saklıyordu kendini
güneşe ve suya dek
süren bir bekleyişle

sonra papatyalar serpildi
ardındaki toprağa

çimenler arasında boy veren her masumun renginde
kırmızıdan bir mühür

suskunluğunu bozacak yağmur için
nem topluyordu buluta

sen diyorum,
gelsen
seneler sonra

gelincik olsa adın
hikayenin sonunda