artık
güzün
ayak sesleri
usul usul duyulur oldu;
yağmurlar geldi,
akşamlar serinledi,
yapraklar sarılara özendi...
artık
hüznün
yorgun nefesleri
hırıl hırıl duyulur oldu;
yıllar eskidi,
bedenler esnedi,
canlar ölümlere özendi...
artık
güz ile hüznün
kardeşliğinde;
sesler duyulmaz
nefeslere doyulmaz olundu...
Fikret Turhan-Yalova,
27.08.2015
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 15:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Turhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/27/guz-ve-huzun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!