artık
güzün
ayak sesleri
usul usul duyulur oldu;
yağmurlar geldi,
akşamlar serinledi,
yapraklar sarılara özendi...
artık
hüznün
yorgun nefesleri
hırıl hırıl duyulur oldu;
yıllar eskidi,
bedenler esnedi,
canlar ölümlere özendi...
artık
güz ile hüznün
kardeşliğinde;
sesler duyulmaz
nefeslere doyulmaz olundu...
Fikret Turhan-Yalova,
27.08.2015
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 15:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!