Güz Türküsü Şiiri - Kemal Doğanay

Gün geceye vardığında,
Her yer bize zindan olur.
Divanına durduğunda,
Kahramanlar candan olur.

Kuru toprak suya hasret
Diyorlar ki hele sabret
Olanlar hep bize ibret,
Nice canlı şandan olur.

Deve kuşu kuma dalar
Köpekler var kemik yalar
Sert rüzgarlar dal ırgalar,
Kale derler kumdan olur.

Güz Türküsü düşmez dilden
Derde derman gelmez elden
Medet yoktur esen yelden,
Kervanbaşı handan olur.

DOĞANAY’ım durmaz yazar
Okuyanlar kime kızar?
Hak Oyunu üçtür bozar,
Yaşayanlar kandan olur.